Wat is Tinnitus?

Tinnitus is een "storend" geluid dat iemand hoort zonder dat het echt bestaat.

Alles over Tinnitus

Het kunnen bijvoorbeeld fluitende, zoemende of klikkende geluiden zijn. Het kan in één of beide oren te horen zijn, maar het kan ook in het hoofd aanwezig lijken te zijn, aan de voor- of achterkant. Tinnitus kan occasioneel, met tussenpozen of continu zijn. Het is het gevolg van een disfunctie van het auditieve zenuwstelsel. Het is een symptoom dat vele oorzaken kan hebben.

Tijdelijk oorsuizen kan bijvoorbeeld optreden na blootstelling aan zeer luide muziek. Het verdwijnt meestal zonder ingrijpen.

Dit blad richt zich op chronische tinnitus, d.w.z. tinnitus die aanhoudt en uiterst hinderlijk kan worden voor de patiënten. In de overgrote meerderheid van de gevallen heeft tinnitus echter geen significante invloed op de kwaliteit van leven.

Symptomen van tinnitus

Er is een lange lijst van soorten geluiden die mensen met tinnitus horen. Het meest genoemde geluid lijkt fluiten te zijn, maar patiënten noemen ook de volgende geluiden:

• pulserend;
• klikken;
• zoemend; ;
• sissend;
• rinkelende geluiden;
• neuriënd; zoemend;
• geritsel;
  enz.

Afhankelijk van de oorzaak kan tinnitus gepaard gaan met gehoorverlies, misselijkheid, slaperigheid, duizeligheid, pijn of een aanhoudend gevoel een prop in de oren te hebben.

Veel lijders ervaren ook een intolerantie voor harde geluiden of hebben een harde of pijnlijke waarneming van geluiden die door gezonde mensen als normaal of zacht worden ervaren. Deze aandoening wordt hyperacusis genoemd.

Tinnitus is overdag meestal minder hinderlijk omdat het wordt "gemaskeerd" door andere geluiden op de werkplek of thuis. s Avonds is het echter merkbaarder en kan het voor veel mensen slaapstoornissen veroorzaken.

De verschillende soorten Tinnitus

Er zijn 2 hoofdcategorieën van tinnitus.

• Objectieve tinnitus
  Sommige daarvan kunnen door de geraadpleegde arts of specialist gehoord worden, omdat ze veroorzaakt worden door stoornissen die bijvoorbeeld de bloedstroom beter hoorbaar maken. Ze kunnen zich ook uiten door herhaalde "klikken", soms gerelateerd aan abnormale bewegingen van de oorspieren, die door de omgeving gehoord kunnen worden. Ze zijn zeldzaam, maar meestal kan de oorzaak worden vastgesteld en kan de patiënt worden behandeld.
• Subjectieve tinnitus
  Bij subjectieve tinnitus is het geluid alleen hoorbaar voor de betrokkene zelf. Dit is de meest voorkomende vorm van tinnitus, goed voor 95% van de gevallen. De oorzaken en fysiologische symptomen van subjectieve tinnitus worden nog niet goed begrepen en zijn daarom veel moeilijker te behandelen dan objectieve tinnitus. Het is echter mogelijk om de tolerantie van de patiënt voor deze interne geluiden te verbeteren.

De intensiteit van tinnitus verschilt van persoon tot persoon. Sommige mensen hebben weinig last van tinnitus en zoeken geen hulp. Anderen horen voortdurend geluiden, wat hun levenskwaliteit kan aantasten.

Opmerking: als stemmen of muziek worden gehoord, is dit een andere stoornis, die auditieve hallucinatie wordt genoemd.

Prevalentie van Tinnitus

In het algemeen wordt geschat dat 10% tot 18% van de bevolking last heeft van tinnitus. Bij volwassenen is dat 30%. Tussen 1% en 2% van de bevolking is ernstig getroffen.

Het wijdverbreide gebruik van persoonlijke stereo's en MP3-spelers onder jongeren doet vrezen dat de prevalentie op middellange termijn zal toenemen.

Oorzaken van Tinnitus

Oorsuizen is geen ziekte op zich. Het is veeleer een symptoom dat vaak in verband wordt gebracht met gehoorverlies. Eén hypothese is dat het een "spooksignaal" is dat door de hersenen wordt opgewekt als reactie op schade aan de cellen van het binnenoor. Een andere hypothese is dat het centrale auditieve systeem disfunctioneert. In sommige gevallen kunnen genetische factoren een rol spelen.

De meest voorkomende factoren die in verband worden gebracht met het ontstaan van tinnitus zijn:

• bij volwassenen, overmatige blootstelling aan lawaai;
• bij ouderen, gehoorverlies door veroudering.

Andere mogelijke oorzaken zijn:

• een letsel aan het hoofd (zoals een hoofdwond) of de nek (whiplash, enz.);
• langdurig gebruik van bepaalde medicijnen die de cellen van het binnenoor kunnen beschadigen (zie rubriek Risicofactoren);
• spasme van een kleine spier in het binnenoor (stapediale spier);
• verstopping van de gehoorgang door een oorsmeerprop.

Sommige ziekten kunnen ook tinnitus veroorzaken:

• Otosclerose, een ziekte die de beweeglijkheid van een klein botje in het middenoor (de stapes) vermindert en progressieve doofheid kan veroorzaken (zie diagram);
• De ziekte van Menière en soms de ziekte van Paget;
• oor- of sinusinfecties (bv. terugkerende oorontstekingen);
• een tumor in het hoofd, de nek of op de gehoorzenuw;
• scheefstand van het temporomandibulaire gewricht (dat de beweging van de kaak mogelijk maakt);
• ziekten die de bloedvaten aantasten; deze kunnen zogenaamde pulsatiele tinnitus veroorzaken (ongeveer 3% van de gevallen).

Deze ziekten, zoals atherosclerose, hypertensie of afwijkingen aan de haarvaten, halsslagader of halsslagader, kunnen de bloedstroom hoorbaarder maken. Deze tinnitus is van het objectieve type: objectieve niet-pulsatiele tinnitus kan worden veroorzaakt door een afwijking van de buis van eustachius, door neurologische aandoeningen of door abnormale samentrekkingen van de spieren van de keel of het middenoor.

Verloop en mogelijke complicaties

Sommige tinnitus treedt heel geleidelijk op: voordat het permanent wordt, wordt het met tussenpozen en alleen op rustige plaatsen gehoord. Andere verschijnen plotseling, na een bepaalde gebeurtenis, zoals een geluidstrauma.

Tinnitus is niet gevaarlijk, maar als het intens en voortdurend is, kan het zeer storend worden. Naast slapeloosheid, prikkelbaarheid en concentratieproblemen gaat het soms gepaard met depressie.

Tinnitus Behandelingen

Behandeling van de aandoening kan de tinnitus verminderen. Het corrigeren van het gehoorverlies (bijvoorbeeld met een hoortoestel) verlicht de tinnitus bij tot 50% van de patiënten.

Stress en andere psychologische factoren (bv. depressie) kunnen de symptomen verergeren, dus inspanningen om deze factoren te herkennen en te behandelen kunnen leiden tot verbetering. Veel patiënten zijn gerustgesteld dat hun tinnitus geen ernstig medisch probleem is. Tinnitus kan ook verergeren door cafeïne en andere stimulerende middelen, dus patiënten moeten proberen te stoppen met deze stoffen.

Voedingssupplementen zoals Calminax kunnen een grote hulp zijn bij het genezingsproces zonder bijwerkingen: Calminax Beoordeling.

Hoewel er geen specifieke medische of chirurgische behandeling beschikbaar is, worden veel patiënten verlicht door achtergrondgeluid dat de tinnitus maskeert en hen in staat stelt in slaap te vallen. Sommige patiënten hebben baat bij een tinnitusmasker, een apparaat dat wordt gedragen als een extern gehoorapparaat dat een lage toon uitzendt die de tinnitus kan onderdrukken. Geleide gewenningsbehandeling van tinnitus, aangeboden door gespecialiseerde tinnitusbehandelingsprogramma's, is nuttig voor sommige patiënten. Elektrische stimulatie van het binnenoor, bijvoorbeeld door een cochleair implantaat, kan tinnitus verminderen, maar is alleen geïndiceerd bij ernstige doofheid.

U kunt Calminax hier kopen: Calminax Original.